Podstawowe informacje o partycjach rozszerzonych [MiniTool Wiki]

Basic Information Extended Partition

Szybka nawigacja :

Dysk twardy MBR zawiera Partycja podstawowa , partycja rozszerzona i partycja logiczna .

Podstawowe koncepcje

Ściśle mówiąc, tak zwana partycja rozszerzona nie jest partycją rzeczywistą. To tylko wskaźnik, który służy do wskazywania następnej partycji. Dlatego główny sektor rozruchowy nie tylko potrzebuje partycji podstawowej, ale także powinien zapewniać miejsce do przechowywania danych partycji rozszerzonej. Rozszerzone dane partycji mogą pomóc w znalezieniu pozycji początkowej drugiej partycji. Dlatego bez względu na to, ile dysków logicznych jest zapisanych na dysku twardym, główny sektor rozruchowy może znaleźć każdy z nich zgodnie z parametrami partycji rozszerzonej.

W systemie Windows aktywowaną partycją podstawową jest partycja rozruchowa. Jest to pierwsza partycja na dysku twardym. W większości przypadków ta partycja nazywa się dyskiem C. W systemie Linux system może być przechowywany zarówno na partycji podstawowej, jak i na partycji logicznej. Grub może pomóc w uruchomieniu komputera, ponieważ jest zgodny z systemem Windows.

Po podzieleniu partycji podstawowej użytkownicy mogą podzielić pozostałe miejsce na partycję rozszerzoną. Oczywiście użytkownicy mogą podzielić część pozostałego miejsca na partycję rozszerzoną. Jednak trochę wolnego miejsca zostałoby zmarnowane.

Jednak partycji rozszerzonej nie można bezpośrednio używać.

Dysk twardy MBR obsługuje do 4 partycji podstawowych. Jeśli użytkownicy potrzebują więcej partycji, potrzebują rozszerzonego rekordu partycji ( EBR ), który jest przechowywany na partycji rozszerzonej. Dlatego użytkownicy mogą podzielić rozszerzoną partycję na wiele dysków logicznych. Ale z oprogramowanie do partycji dysku podobnie jak Kreator partycji MiniTool, nie ma potrzeby tworzenia partycji rozszerzonej przed utworzeniem nowego dysku logicznego.

Rozróżnienie partycji

Ponieważ główny rekord rozruchowy może zawierać do 4 wpisów partycji podstawowej, użytkownicy mogą skorzystać z polecenia FDISK partition, aby utworzyć partycję rozszerzoną z wieloma dyskami logicznymi. Informacje o wszystkich partycjach logicznych są przechowywane na partycji rozszerzonej, podczas gdy informacje o partycjach podstawowych i rozszerzonych są przechowywane w MBR dysku twardego. Innymi słowy, główny rekord rozruchowy zawiera tylko informacje o partycji podstawowej i partycji rozszerzonej, niezależnie od tego, ile partycji utworzono na dysku twardym.